Ачылыг шын кайда чүвел…

Бо-ла турган меге долган өртемчейден
Бодум шылап, хөңнүм калып, чөгенген мен.
Шын деп орук кайда дээрзин амдыгаа дээр
Шыдавыже дилегзингеш, чадашкан мен.

Шынчы улус чоруур-даа бол, нүгүл-хопка
Чыгаткаштың, өөде көрбес, хомуданчыг.
Көвей чонум, чүге-ле ийик, кажар-опту
Көрүп, дыңнап турза-даа-ла, эскербес-тир.

Хүндүлежип, чаңгыс-эп бооп, чоруур туржук,
Хүнүн бодап чурттап чоруур апардывыс.
Алдын-мөңгүн, хоозун алдар черниң кырын
Арын-нүүрден артык болуп, хааннай берди.

Өжээн-кылык, меге чорук, адааргал-даа
Өртемчейни дескилештир шыва берди.
Караңгыда чырык деңни кывыскан дег,
Хаяаланган ачылыг шын кайда чүвел...

Владислав Саржат-оол.

Чурукту интернет четкизинден алган.

"Шын" №56 2024 чылдың июль 27