– Кижи дээрге машина эвес-ле болгай, чогуур шагында чемненип турбас болза, хоржок, аштай бээр – деп, чугаалаарынга Кара-оол акый аажок ынак. Машинага база чем херек болгай, а бензин чок болза, ооң шимчээр эвес дээривиске-даа, алдырбас кижи.
Чамдыкта Кара-оол акый чүвени эмин эрттир хөөреди бээр кижи болгай: чок чүвени бар кылдыр, алыр чүвени албас кылдыр-даа чугаалай бээр таварылгалары бо-ла тургулаар чүве.
Бир-ле катап бөгүнгү үндүрүп алган солунувуста кирген материлдарның шынарының дугайында сайгарып, чугаалажып турувуста, ол солунга дежурныйлап турган ажылдакчы туруп келгеш, чугаалады:
– Материалдар бижииривисте, чамдык фактыларны эмин эрттир хөөреди бээр-дир бис, эштер. Ийиги арында Кара-оол акыйның материалында мындыг одуруглар бар: «Чаш хураганнарны менди доруктуруп өстүрер дээш, дуржулгалыг малчыннар амыр-дыш-даа, уйгу-чыдын-даа бодавайн ажылдап, кышкы узун дүнелерде карак шиммейн иженип турганнар». Ынчаар хөөредирге канчап тааржыр боор. Оларның кызымак ажылдап турары шын-на. А уйгу-чыдын чок, карак шиммейн канчап ажылдаар боор – ол шуут болдунмас херек-тир. Кижи дээрге кижи-ле болгай, дыш чокка ол ажылдап-даа шыдавас.
Шынап-ла, ол ажылдакчының сөзүнге каттышкан бис: мактаар-ла дээш эрттир хөөредирге, таарымча чок дээрзин редакторувус түңнеп кагды. А ону номчаан эрес-кежээ малчынга оон-даа эпчок-ла болгай.
Кара-оол акый дүштеки чем соонда, парк бетинде септиң эриин дургаар селгүүстевишаан, ажылынче кел чораан. Ол редакцияже чоокшулап келирге, даштын таакпылап турган аныяк ажылдакчылар ону дүштеки чапсар шагы төнгүжеге чедир солун чүүлдерден биче када хөөрептерин дилээннер.
– Акыңар Эрзин чурттуг дээрзин билбес эвес силер – деп, чугаазын ол дораан эгелей берген. – Ам удавас ынаар командировкалаар бодап тур мен. Колдуунда-ла ховунуң изиг оъдун оъттаар болганындан бо кожууннуң ажыл-агыйларының хоюнуң эъди амданныг-даа, семис-даа болурун билир-ле болгай силер. А хойнуң кудуруун дүлгеш, мурнуңарга эккеп салыптар болза, деспиге безин сыңмайн баар дизе, черле хөөредиг болбас ийин. Дем чаа-ла дүштеп алыр дээш, бажыңымга келиримге, кожуундан төрелдерим келген, семис хойнуң ужазын дүлүп эккелген болдулар. Ону мага хандыр чип алгаш, келгеним бо ийин, оолдар – дээш, Кара-оол акый карманындан сереңгизин уштуп, диштериниң аразын чушкуй бээрге, оон минтай деп балыктың ээгизи уштунуп келгенин ооң чугаазын дыңнап турган эштери көргеш, ажылдаар кабинеттеринче ыыт чокка углапканнар.
«Хой эъди-биле балык эъдин ылгай албас кижи-дир аа» дээн үн Кара-оол акыйның кулаанга четкен. Эрттир хөөредир деп чүве эпчок-ла болдур ийин.