Караам огу, баарым өдү — төрээн Тывам...
Кайгамчыктыг ак-көк дээриң чиңгиртилээн,
Кадыр даглар шивээлериң хүрээленген,
Чайнаан хүннүң херелдери хүлүмзүрээн,
Чалыы кыс дег апарган-на туру боор сен.
Өкпе-чүрээм, дамырым сен, ынак Тывам...
Өкпең-кызыл хаяаларлыг кежээлериң,
Өктерелде мандып өскен чүзүн малың,
Өске черге чедип келгеш, сакты бердим,
Өскен хемим сайлыг эриин чоктай бердим.
Хайыралыг изиг ханым — эргим Тывам...
Хары чоннар язы-сөөгүн ылгап көрбес.
Хайнып турар амыдырал ээреминде
Чүден артык мага-боттуң сүзүү болдуң.
Чүгле сеңээ ындыг ынаам ылап билдим.
/ Дарый ООРЖАК.
Санкт-Петербург.