Өөредиглиг чугаа
Бир кижи Сократка келгеш, айтырган-дыр:
— Сээң эжиң меңээ сээң дугайыңда чүнү чугаалаан деп, билир сен бе?
— Адыр мана — деп, Сократ ол кижини оожургаткаш, — Чугаалаар деп турар чүвеңни үш шишкииш өттүр эки шишки — дээн.
— Үш шишкииш?
— Чүве чугаалаар мурнунда, ону үш катап шишкиир ужурлуг сен. Бир дугаарында, шынның шишкиижин өттүр. Ол чугаалаар деп турар чүвең шын деп бүзүрээр сен бе?
— Чок. Анаа-ла дыңнаан мен…
— Эки-дир. Ындыг болза ону шын бе азы меге бе деп билбес ышкажыл сен. Ынчаарга ийигизи — буян шишкиижин өттүр шишкиир бис. Мээң эжимниң дугайында бир-ле эки чүүл чугаалаарың ол бе?
— Чоок! Харын-даа дедир!
— Ынчаарга сен шын-мегезин билип албайн, ооң дугайында бир-ле багай чүве чугаалаар деп турар шээй сен. Үшкү шишкиишти шенээр бис
— ажык-дузаның шишкиижи. Сээң чугаалаксап турар чүүлүңнү меңээ дыңнаары эргежок чугула бе ынчаш?
— Чок, ындыг-ла чугула эвес.
— Моон алгаш көөрге, буянныг чорук-даа, ажык-дуза-даа чок, эргежок чугула-даа эвес чүве чугаалаар деп турар шээй сен. Ынчаарга ону чугаалаан ажыы бар бе?
"Шын" №56 2024 чылдың июль 27