Юрий КЮНЗЕГЕШ
Өнчүзү чок душтук
Игил тыртып ойнаанымда,
Ишти-хөңнүм коптарлып кээр.
Иштик, даштык хамык үннер
Кулаам орта дыңналып кээр.
Кускуннугда казып кагбаан
Кудук безин көстүп келир.
Кулааштың албайн барган
Кускун-карам ырлап орар.
Чадаганнап ойнаанымда,
Сагыш-сеткил саймаарай бээр.
Чадыр кылыр алажыны
Кулажылап олурар мен.
Кудалаарга, тооваан кысты,
Купурай бер, аза алзын –
Чадаганым хөөнүн билир
Чараш уруг, кайда чор сен?
Аалывыстың уруглары
Ашак далдаар – селик бодаар.
Хойнуң чүрээн үлей дайнаар
Хоорум бар деп ырла дээр-дир.
Игил биле чадаганым
Ийлей берди, бууга берди –
Ынак мен дээр кыска аазаар
Ырдан өске өнчү чок мен.
1992, январь 1.