Эртине соңга баарынга кайганып олургаш, хенертен авазынче маңнап келгеш, девидеп чугаалаан:
— Авай, ачам кел чыдыр! Чүнү баштай көргүзер бис — мээң дневнигимни бе азы сээң чаа платьеңни бе?
Болат эртип чыткан машинаны дозупкаш:
— Мени школа чедир октаптыңарам, акый!
— Мен өске талаже бар чыдыр мен.
— Оон-даа эки-дир.
— Кырган-ачай, сээң диштериң бар бе?
— Чок ийин, оглум, чок!
— Ынчаарга бо «Сникерсти» тудуп туруңар аа, мен чиигенип алгаш келийн.
Башкызы:
— Уруглар, оът кырынга шалың кайыын тыптып келир деп?
Мерген:
— Оът деридип турары ол-дур!
— Орлан, кандыг кончуг бичииледир бижип турарың ол?
— Частырыгларым көзүлбезин дээш, Аяна Петровна.
Чээнимден айтырыг салдым:
— Ачаң каш харлыг чүвел, Айдың?
— Беш!
— Беш? Канчап аан?
— Ынчанмайн, мен төрүттүнүп кээримге, ол ача апарган болгай.
— Ачай, сени мээң башкым дыка сонуургап турар хевирлиг, ам база школаже чалап тур!
— Мерген, бир кулааң канчап улгады берди?
— Аа… ачам мындаа мени деңзилеп турду.
— Владик, школачы сен бе?
— Чок, садист мен… Ам-даа садик барып тур мен!
5 харлыг уйнуумдан айтырдым:
— Соок-Ирей биле Санта-Клаустуң ылгалы чүл?
— Соок-Ирей Харжыгаш-биле, а Санта-Клаус иви-биле чурттап турар! — деп харыылаады.
“Шын” №28 2025 чылдың июль 24