Нина СЕРЕНОТ
Эжим-биле агаарлаар дээш,
Эриктиве углай чоруп,
Алдын хүннүң херелдерин
Адыштарга дозуп чор бис.
Дүдүскөгүм чоорту чидип,
Дүндүгүр куу шырай тыртып,
Аяс турган дээрим бүргеп
Алдын хүнүм чаштып чүзүл?
Күскү бойдус чаңнаашкыны
Күжүр бисти ымзандырып,
Херелдерин харамнанып,
Хедерленип канчаары ол?
Кыйыывыстан эрткен куштар
Кыңгырадыр ырлашпады.
Уяларда төлдеринче
Ужуп чоруй барганнар боор.
Кудук-чайыын төге каапкаш,
Кудай багы арлы-ла бээр.
Куурарган мындыг хүннер
Кударалды кыйгырар-дыр.
Бодалдар дизии
Сарыг-шокар өртемчейде
Сагыш-хөөннүң кандыын чок дээр…
Шала маажым бүдүштүг бол,
Шаараш дижин бүдүү шалыыр,
Кажар угаан, оптуг арга
Кара сагыш хойлап чоруур,
Ээрем-далай эртемниг бол,
Эпчок нарын аажызындан
Хөйге-чонга «таарышпас»
Хөөкүй эштиң кээргенчиин…
***
Чаагында сыртылааштыг, сарыг баштыг
Чараш кысты шаанда хөлчок үнелээн мен.
Кайывыс-даа хүндүлежип, билчип чорааш,
Кагжыр уг чок, харылзаалыг чордувус ийин.
Шылырадыр агып чыткан суглар кургаан,
Шынаа, суурлар аразында орук узаан.
Амыдырал, ажыл-чымыш аайы-биле
Амырлашпас, аралашпас апарган бис.
Угаан-сарыыл, назы-харның айтыышкыны
Уруг эвес, кадай мени бодандырды…
«Шын» №74 2023 чылдың сентябрь 30