(Басня)
Хензиг Күске доңа бергеш, бир-ле кежээ
Хевис чаткан шалага кээп чыда каапкаш,
Удумзурап эгелээнде, шимээн үнген –
Улуг ала Моортай бо шурап келген.
“Дээргилер, буруулуг мен, ындыг-даа бол,
Дендии доңгаш, кирип келдим, өршээңерем.
Каш-ла хонгаш, байырлалда куруг эвес,
Хапта сөңнүг, арагалыг келир мен” – дээн.
Моортай-даа боданганзыг оруп алгаш,
Мойнун долгап, айтырыглар салган соонда,
Ак-көк өңнүг аптаразын ажыткаштың,
Арагазын уштувуткан. Хөөрешкеннер.
Күске ынчан эрттир ижип, эзирээштиң,
Хевис чаткан ол-ла шалага ужуп калган.
Күжүр Моортай “чивес мен” дээн сөзүн уттуп,
“Кежи силиг кежик-тир!” – дээш, сыырыпкан.
Кижилерниң бодалдарын кижи билбес,
Кичээнип-ле чоруур болза, артык эвес.
/ Амира ИДАМ.
“Шын” №68 2024 чылдың сентябрь 7