Сенден артык угаанныг, сенден-даа чараш, буянныг херээжен кайы-даа шагда, сая-сая чылдар дургузунда, чер-бөмбүрзээниң кайы-даа булуңунга төрүттүнүп көрбээн, моон соңгаар кажан-даа төрүттүнмес, чүге дизе сен — мээң дың чаңгыс хайыралыг авам-дыр сен.
Александр Даржай. «Чондан ужуктаан бодалдар» (1995)
"Арын-нүүрүң арыг чору, оглукум" деп,
Ашак болган төлүң мени чагып чор сен.
Ак-ла бажың кууларын хоюспас мен,
Аккыр чөөгүн чүдетпес мен, күжүр авай.
Антон Үержаа. «Ак-ла бажың буяны» (1997)
Сугнуң арыг дамдыларын сорбаан болза,
Чулук тыртып чаш-ла хадың кайын үнген?
Чуртталгамда ием аазын эммээн болза,
Шуурган шыдаар ындыг күштү
кайын аар мен.
Черлиг-оол Куулар. «Алдын хүннүң херелдери шонмаан болза» (1968)
Авам биле ачам —
Авыралдыг ийи таңды.
А мен оларның ынакшылының
херечизи мен.
Гагаа оглу Золбаяр «Авам, ачам ышкаш» (2006)
Аваларның изиг чүрээ
Ажы-төл дээш амыр көрбес.
Монгуш Доржу. «Аваларга» (2009)
Ам-даа улуг бодум «авам» деп сөстү адаптарымга, ол магалыг таалал бүткүр бодумда мөңгези-биле сиңниге берген хевээр сагындырып келир.
Степан Сарыг-оол. «Аңгыр-оолдуң тоожузу» (1988)
«Мерген бодалдар (тыва чогаалчыларның кижизидилге болгаш өг-бүлениң үнелиг чүүлдериниң дугайында)» деп номдан.
«Шын» №90 2024 чылдың ноябрь 23