Федор ТЮТЧЕВ
КҮСКҮ КЕЖЭЭ
Күскү кежээ чаазында
Күткүдүг бар, хуулгаазын бар:
Тарлаң ыяш чайынналыы,
Дат дег бүрү шылыраажы,
Өскүс калган муңгак черниң
Өңү дүжүп, түлеп калган.
Кавысканның бүдүүзүнде
Харлыккан хат тыныжы соок,
Каражадал, шагзырал-даа
Кайызы-даа эргим көстүр,
Бодамчалыг дириг шигде
Бойдустуң бо оңуушкунун
Човулаңның ыядыы деп
Чонаада кээп адаар-дыр бис.
1830 г.
Редьярд КИПЛИНГ
ЧАГЫГ
Көп чонну хөлзеткен дээш, сени каргаан
Хөөремиктер аразынга бодуң туттун.
Аза сартыы өртемчейге өжээн кылдыр,
Албыстыгның бачыт-чудун өршээп чору.
Үе-шагың келбээн-даа бол, төндүр мана,
Үгүлүүттүң деңнелинче чуглуп батпа.
Өршээп өөрен, өршээп тура, өршээдим деп
Өскелерден мерген мен деп кончуургава.
Күзелдерниң кулу болбайн, күзеп өөрен,
Бодалдарны бурганчытпайн, боданып чор.
Хүндүткелди, чемелелди чаңгыс аайла –
Боларларның мегечизин утпайн чору.
Сөлгү чокту аайынга киирип аар дээш,
Сөглээн сөзүң кемдедип боор, топтуг бооп көр.
Амыдырал буурап болур, ынчан дагын
Алызындан ону тудар ужурлуг сен.
Кызып чорааш, чыып алган үп-савың
Кызагдава, өскелерни өктеретсин
Мөөрейлешкеш, шалдаң калып, түрей бергеш,
Мөөредир ыглап чоор сен, хомудава
Көксү-хөрээң оду өжүп, хоозурап,
Хөөн-не харын «Бурунгаар!» деп чугаалаза,
Мага-ботту, чүреккейни чүгле сеңээ
Бараан бол деп, чүкүрүвүт, ыдалавыт.
Хааннар-биле сооттажырда, нарын болба,
Карачалга чугаа-домааң шынчы болзун.
Өжээти-даа, оон туржук өңнүүң безин
Өйү кээрге, сени тоозун, быжыг чору.
Үе-шактар, хүннер маңын бектээр эвес,
Үүлени утка-биле иштеп чору,
Ынчан харын октаргайны хааннаар сен.
Ынчан харын, кижи боор сен, мээң төлүм!
Орузундан Артур ХЕРТЕК очулдурган.
“Шын” №92 2023 чылдың декабрь 2