Сен сен, авай
Хары черже өөмден ырап чоруткаш,
Хайыралыг авам сени сактып кээр мен.
Караңгыда, уйгу келбес дүнелерде
Карактарга көстүп кээр сен, ынак авай.
Төлдериңни доруктуруп өстүрер дээш,
Түрег-човаг – чүнү черле көрбедиң дээр.
Кыштың соогун, чайның изиин тоовайн,
Кылыр иштен чалданмаан сен, эргим авай.
Авам сен дег эриг баарлыг чырык черде
Авалар-ла көвей болгай, ынчалза-даа
Аас сүдүн ээп өскен эң-не эргим
Авыралдыг кижим чүгле сен сен, авай.
Юрий ДАВАА
Авам чагыы
Эм-дом аазын амданнанып тоттур эмгеш,
Эргеленип, холдарыңга дыжым ханып,
Кежик-чолум алгап йөрээн өпей ырың
Кежээден-не даңны атсы дыңнаар чордум.
Ийи-бирлээн эге базым кылажымны,
Изиг күжүм мөөңнепкеш, сенче углап,
Эпчок баскаш, олура дүжүп, ыглай бээр мен,
“Эргим кызым, тоова” – дигеш, ошкап каар сен.
Шыдамыыңны, эрес-топтууң улус кайгаан,
Шырайыңда хүлүмзүрүг долбанналган.
Авыралдыг ачамга сен чөленгииш бооп,
Амыдырал кадыр арттын ашчып чордуң.
Борбак өөңге аас-кежик, өөрүшкү
Боттары кээр аалчылар бооп чорду.
Чеди сарыг анайлар дег ажы-төлүң
Чемелевейн, кижи кылдыр өстүрген сен.
“Алдын эвес, арын-нүүрнү үнелеп чор,
Акша эвес, арат чонуң хүндүле”– дээн
Өртээ турбас сургаал чагыың ачызында
Өскелер дег эктим бедик чурттап чор мен.
Чаяна ЧЫКАЙ
“Шын” №35 2005 чылдың сентябрь 11