ХӨӨНГЕ ДЭЭЖИ ЫНДЫГ ЧООР БЕ?
Каас-чараш, алдын хептиг хадыңнарны
Салгынчыгаш адааргаанзыг суйбап эртер.
“Чазын катап келгиже” деп байырлажып,
Шаары дээрде дуруяалар кыйгы салыр.
Хову-шөлдер, арга-арыг дөгерези
Хоор-сарыг хорагайны кеттинзе-даа,
Сеткилдерге кударалды бызай кааптар –
Сериин күстүң хөөнге дээжи ындыг чоор бе?
/ Начын МОҢГУШ.
КАДЫ ЧОР СЕН
Чайлаг черге сээң-биле эрттиргеним
Чайның сериин дүнелери,
Дээрден баткаш, чиде маңнаан сылдыс манап,
Тенектенип органывыс уттундурбас.
Даарта чарлып чоруурунуң бергезин деп,
Тайгам ээзи чарашпайга сөглеп ордум.
Хойлар дозуп, хостуг салыр сыгыт ырың
Хову черде суурумда сактып чор мен.
Хөрек-чүрээм ханызында шыгжаттынган,
Көдээ черде малчын аалда оолак сеңээ
Катап дужуп, кады чорбас болзумза-даа,
Кааң хүнде хөлегем дег, кады чор сен.
* * *
Чаражым сээң кирбиктериң –
Чартык айлар.
Чазык чараш хүлүмзүрүүң –
Чайгы эртен.
Долбанналган карактарың –
Честек-каттар.
Дозураңнаан карактарың –
Сылдыстар-дыр.
Аккыр арның, сарыг бажың –
Айым, хүнүм.
Арай пөрүк аажы-чаңың –
Сеткил байлаа.
Ынакшылың чалбыраажы –
Чынныр одаам.
Ындын ырың аялгазы –
Ынаныжым.
* * *
Амыдырал алдын күзү, далашпа даан,
Ава черге ам бир кезек чассып алыйн.
Эглип келбес, эрте берген назынымның
Эрээн-шокар доңаттарын сагындырба.
ЧУЛА ХЫП ТУР
Чула хып тур.
Шуурган-хатка ужуп чадаан,
Чулуу кургаан кырган дыт дег,
Чурттаарындан хөңнү калып,
Шуудунга кире берген
Чүгле мен-не амыдырап,
Шүүрелген бүгү бодум
Шыдап эртип, чурттап чор мен.
Үзү төнгеш,
Чула өжер, хүлү артар.
Чүгле мен-не, кырган дыт дег,
Эглиңейнип, саглаңайнып,
Эрте берген чазыгларым,
Чоргаар хөңнүм, чүрээм ыызын
Шүлүктерге сомнап каар мен:
Билир кижи билзе – билзин...
/ Катия ВЕКА.
“Шын” №68 2024 чылдың сентябрь 7