ЧОГААЛЧЫЛАР – ЧОЛДУГ УЛУС
Чечен-мерген оккур сөстүг,
Чеди-Хаан дег, өөр-өнер,
Чоннуң оруун изеп чоруур,
Чогаалчылар – чолдуг улус.
Улус чонга бараан болган,
Угаадыглар бижип сөңнээн,
Уйгу-дыжын харамнанмас,
Уран чогаал дарганнары.
Хензиг сөстү илип алгаш,
Херелдендир хуулдурар,
Хову, шөлдү эргип чорааш,
Хостуг бижиир чогаалчылар.
Владимир ХОВАЛЫГ.
АЧАМ КЫШТАА
Түмен сүрүү чашкан шуру сагындырар
Дүдүскөкче шымны берген ачам кыштаа.
Мөңгүн хар дег сылдыс дискен туман өттүр
Мени кый деп, чашкы шаамче чедип аппаар.
Ачам ыткан уран тоолун дыңнап өскен
Ак-Даг кыштаам, азарганчыг хензиг чаш шаам
Амыдырал кокпазының ажыг аагын
Аштап, ширбип, сеткилимге хей-аът чүглээн.
Ыдык кыштаам дүндүүштелген дүдүскөгү
Ырым хөөнүн ындын киирер хуулгаазынныг.
Шүлүктерим ак-көк дээрже ужуктуруп,
Чүрээм үнүн бедиктерже киискидиптер.
Нина ЭРТИНЕ.
ЧӨНҮЙ БЭЭРГЕ, КЫРЫЙ БЭЭРГЕ
Чашкы шаамның оранынче ам бир катап
Чарыш аъдын мунуп алгаш, четкен болза.
Чазык чараш авайымның хойнун орта
Чассып ойнап, эргеленип алган болза.
Чалыы назын оранынче чаңгыс катап
Чаражымны чедип алгаш, четкен болза.
Чараш өңгүр чечек-чимис сүзүп маңнап,
Чалыы шаамның эрткен өйүн эргээн болза.
Кушпугур куу ашак кижи эртип алгаш,
Күзелимниң чөгенчиг кончуун-даа ынчаш...
Чөнүй бээрге, кырый бээрге, соора баар деп,
Чоннуң чиге сөглээн сөзү чөп-даа боор оң...
Доруун ЧАГАР-ООЛ.
ШЫННЫ БИЛДИМ
Амыдырал шапкын хемин кежип,
Аңдарылгаш, агымынга агып бадып,
Ээрем суунга дүлнүп киргеш,
Эрииндиве эштип үнүп келдим.
Оруум уунга бедик артты аштым,
Оңгул-чиңгил кадырларны эртим,
Ол-бо чүкче азып-тенип чордум,
Оргу черни дилеп чорааш, тыптым.
Чуртталганың шылгалдазын көрдүм,
Шупту янзы талаларын шүгдүм.
Хилинчектиң эң бедиин кырладым,
Кижилерге кем-баъкты чедирбедим.
Аас-кежиим дилеп чорааш, четтим,
Ажыл-иштиң кадыг, чымчаан туттум,
Авыяастыг күткүлдеден дестим,
Ам-на харын ылап шынны билдим.
Владислав САРЖАТ-ООЛ.
АЛДЫН СӨСТҮГ ШҮЛҮКЧҮ
Кижи чүгле хырнын дүптеп канчап чурттаар...
Киискиткен сүлдезин ыяап чемгерип аар.
Сеткил-чүрек чулук тырткан чечек ышкаш,
Чечен шүлүк суксун боорга, саглаң чараш.
Кижи чаңгыс дашты коя көстүп болбас...
Хире-шаанче ишти-хөңнүн база каастаар.
Бойдузу дег болбаазынын чайгаар утпас,
Бодунда бар эртинезин байлакшыдар.
Кижи дээрге хуулгаазын өртемчей дег,
Кижи дээрге хөй-ле элдеп чажыттарлыг.
Сагыш-бодал ханы, четче шинчиттинмес,
Чаагай буян ында долу, узуп төтпес.
Ындыг кижи кымыл дизе, шүлүкчү-дүр,
Ындын хандыр бодап чоруур сеткилдиг-дир.
Чүрээнден кээр алдын сөзүн чонга сөңнээр,
Чүглүг шүлүү өлүм билбес, мөңгежирээр.
Уран-чечен шүлүктерниң дээжизинден
Улаштыр-ла аялгалар хөгжүмнелген.
Тааланчыг, уяранчыг ыры сөзүн
Таарымчалыг чогаадырга, өөрүнчүүн.
Аяс САНЧАЙ-ООЛ.
“Шын” №96 2024 чылдың декабрь 14