КЫРГАН-АВАМ
Аккыр баштыг кырган-авам аалынга
Ажыл-ижин чайы-ла чок кылып олурар.
Ааржы чадып, божа-хойтпаан аайлавышаан,
Алгыларын ууштап каап орар чүве.
Өгге келген аалчыны дөрже чалааш,
Үлгүүрүнден аъжы-чемин уштуп салгаш,
Шаажаңга сүттүг шайын кудуп сөңнээш,
Шааладыр хөөреп каап орар кижи.
Угаадыглыг чугаа-домаа топтуу аажок,
Уйнуктарын чагывышаан, сургап ора,
Сөглээн сөзү эртинеден үнемчелиин
Сөөлүнде орайтадыр билип чор мен.
Кадыг иштиң чымыжынга тура дүшпээн,
Харын улам эрестииңни магадаан мен.
Ажыг-шүжүүң аагынга алыспаан сен,
Амыдырал бергезинге торулбаан сен.
Алгы-кештен идик-хепти даарап чорааш,
Ажы-төлүң доозазын тоннандырып,
Энчек, чонак кандыызын-даа сырып чордуң,
Эмин эрттир ажылчының магадаан мен.
Төрээн черим делгемнерин эргий көрүп,
Төөгүже хая көрнүп, сактып ора,
Чаштарымны эргеледип чассытпышаан,
Чагыгларың дамчыдарын бодап ор мен.
Кырган-авам кажан шагда аравыстан
"Кызыл-дустап", ырак оран аъттанган бол,
Кызымаан дөзеп алгаш, эрес диртип,
Кылыр ишке торулбайн, чурттап чор мен.
Бугалдай ООРЖАК.
* * *
Сыгыр эртен сыгырга куш
Ырын ырлап, эде бээрге,
Сыннар, даглар баштарынче
Ынак авам шайын чажар.
Салган оду дызырткайнып,
Аккыр өөвүс чылыдып кээр.
Сагган сүдүн, изиг чемин
Авам биске делгеп салыр.
Өгнүң дөрүн долдур оруп,
Өремелиг тараавыс чип,
Амданнанып тодуп алгаш,
Ажылдыва шымны бээр бис.
Чээрген чыып, хемден суглап,
Сери, кажаа иштин аштап,
Кылбас тутпас чүвевис чок,
Кымдан артык ажылдаар бис.
Өг-бүле демниг чорда,
Деңивистиң чырыы өшпес.
Өршээл дилээр ава чорда,
Деңгеривис караа чымчак.
Тимур КАДЫН-НАВА.
ООЛЧУГАШ
Ынчан бичии, ыттан чавыс
Ырбыскын оол турган-на мен.
Хана өттүр менче көрген
Кара аъттан коргар чордум.
Өгден үнүп, ыраар болза,
Мени кедээн малдар-ла хөй.
Бети дизе, өгбегер ак
Өшкү база шоглап турар.
Акым, угбам халчып келгеш,
Холдарымны быжыг туткаш,
Ак-ла өгден үндүр четкен –
Кортпаанымны сактыр-дыр мен.
Андрей ХАЛБАЖЫК.