«Шын» 12+

Тыва поэзияның дээжизи

19 октября 2024
11

* * *

Көжегелей хүрээленген көк-көк даглар,

Оргу шөлүм, ногаан аргам, кидис ак өөм,

Көрүнчүк дег чайынныг хем, ак-көк дээрим –

Онза чараш Сагыызыным болдуңар.

Кадат сыңмас сүрүг малдаан кадарчылар,

Эртем-билиг меңээ берген башкыларым,

Каът-каът бажың туткан тудугжулар –

Эң-не ыдык Сүзүглелим болдуңар.

Артар-сыннар кырын дургаар эргип чорааш,

Артыш-шаанак чыдын ботка сиңирген мен.

Амыдырал кежиктерин амзап чорааш,

Алыр чүүлүм дөгерезин алган оол мен.

Бораң-сараң чурттавайн, алган чүүлүм

Боттуң шаанче эгидерин кызыдар мен.

1981

Александр ДАРЖАЙ,

Тываның улустуң чогаалчызы.


КИЖИ ХӨҢНҮ

Өөрүнчүг медээ-сөстү эккээр боор дээш,

Өрге кедээн сары ышкаш манап ордум.

Кежээликтей чедип келгеш, сөглээн сөзүң

Кестик-биле шанчывыткан ышкаш болду.

Кижи хөңнү – уян-чымчак, кудараачал.

Хилиң, торгу оон безин кадыг ышкаш.

Дүрген соккан чүрээм күжүр даажын дыңна:

Дүвүрээзин дүңгүрүн хап турганзыг-дыр.

Кады чурттап өскен эжиң эндээни-даа,

Кайда-чүде – өске черде өлүм-чидим,

Үер, хаттың, черниң шимчээн уржуктарын

Үргүлчү-ле сеткилге чоок хүлээп аар мен.

Өртемчейниң албатызы болганымда –

Өске кижи ажыг-шүжүү бодумнуу дег.

Владимир СЕРЕН-ООЛ,

ССРЭ-ниң чогаалчылар эвилелиниң кежигүнү.


ЫНАК-ТЫР МЕН

Чайга, чаъска, күске, кышка,

Чаъска, харга, шуурган хатка,

Чаңнык-диңми, кызаңнаашка,

Ыржым дүнге, аяс хүнге

Ынак-тыр мен – аян тудайн.

Эзим, дагга, хову, шөлге,

Эрээн чүзүн, мал, аң, кушка,

Элезинге, малгаш, шыкка,

Ыргай, чашпан, чечектерге

Ынак-тыр мен – алгап чорууйн.

Эрткен өйге, келир үеэ,

Назы билбес ынакшылга,

Найыралга, актыг шынга,

Эки ырга, ээлдек сөске

Ынак-тыр мен – йөрээп чор мен.

Ынай чаштың ыызынга,

Ынак авам, сарыым кыска,

Чолдуг чаагай чуртталгамга,

Чонум сеңээ, чуртум сеңээ

Ынак-тыр мен – чүдүп чорууйн.

* * *

Ынак-тыр мен... Өртемчейде

Чүрээмге чоок, эргим төрел

Чүү-ле бар-дыр, сувуразын

Ырлап чор мен – ынак-тыр мен.

Чадаганның хылы ышкаш,

Шаа кээрге, ырым үстүр.

Ындынналган, “ынак мен” дээн

Ыдык сөзүм чурттап артсын.

Чамбы-дипке мөңге шагда

Салым-чолдуң кежиин оштаан,

Чаштың башкы кышкызы бооп,

Чаңгыланып чоруур болзун.

Шапкын хемниң шоору бооп,

Салгын-хаттың сыгыды бооп,

Чалгаан далай хөөмейи бооп,

Сагыш өөртүп чоруур болзун.

Эзир куштуң чалгынының

Эзиннелген сыгыт-ыры,

Хылыш бистиг селемениң

Кыңгырт кынныр даажы болзун.

Актыг шын дээш өлүп чыткан

Экер эрниң оожум, чоргаар

Эң-не сөөлгү човууру бооп

Артып калзын: “Ынак-тыр мен!”...

Антон ҮЕРЖАА,

Тываның комсомол шаңналының лауреады,

Россияның чогаалчылар эвилелиниң кежигүнү.


“Шын” №80 2024 чылдың октябрь 19

ШЫН Редакция