– Оглум! Дүүн чүге школа барбаан сен? – деп, авазы оглун кончаан.
– Мен башкымга белек кылып турдум.
– Кандыг белек?
– Дүүн башкымның төрүттүнген хүнү турган. Ынчангаш менден дыштанып алыр ыйнаан деп шиитпирледим.
😃
Мен дүдүк быштакка дыка ынак мен. Чүге дээрге соодукчуну ажыдыптарымга-ла, ол менче карак базып туруп бээр-дир.
😃
Херээжен кижи садыгже долгапкаш:
– Экии! Өөм ээзи меңээ белек кылдыр силерден кухня херекселдери садып алган. Ынчалза-даа ында далган-өер чок болду.
– Ону ол боду ужулдуруп каапты.
😃
– Эжим, мээң сеңээ ынакшылымны илередиринге кандыг-даа кайгамчык чараш сөстер четпес-тир.
– Ынакшылыңны акша-биле көргүзүп бер, ынчан кандыг-даа сөстүң херээ чок.
“Шын” №40 2025 чылдың октябрь 16