БОДУМ БОДАЛДАРЫМ
1
Бо-ла турган өртемчейге чурттап чорааш,
Бодалдарым, сеткил-чүрээм хайныышкынын,
Бодум хөлзеп, шыгжап чорбайн, ажыдып бээйн:
2
Амыдырал дөвүнчүүнге ажы-төлү даянгыыш боор.
Аал-чурттуг, ажы-төлдүг салгалдары
Ада-иезинге хензиг чаштар сагындырар.
3
Оруум орта доора чудук кээп ушса,
Оглу мени чедип чоруур чонум-биле
Демим кадып, моондакты арыглаар мен.
4
Дайзының сээң, чаңгыс-даа бол, хоомайзынма.
Талалакчы эжиң-өөрүң көвей-даа бол,
Дары одун баштай черле кывыспайн чор.
5
Кижи, чүге канчап мени билбейн барды?
Хилег кылып, багай чаңнаан эвес мен бе?
Хилинчээн мен бодум чүктей бербес мен бе?
ОТ – ЧАЯАКЧЫ
(Өгбе чагыы)
Отче углай бижек тутпас – Оттуң ээзи хорадай бээр.
Оттуң кезээ кожаярга – өгге аалчы кээрин оштаан.
Аалдың ээзи келир дээнин чалбыыш “дылы” “чугаалай” бээр.
Сеткилинде боралгактыг ашак кижи одун көөрге,
Чедип келир аалчы оштаан – кезек орган:
– Че, че, меңээ кым кээр ийик, хупура! – дээш,
Черле чиктиг демги кижи оттуг көстү суугудан
Кызаңнадыр кызып алгаш, сугже супкан...
Кыдыг черге чурттап чораан чаңгыс оглу
“Кырган адам, чуртумну” деп чанып оргаш,
Даштыг сугга көвүрүгден аңдарылгаш,
Дажаан хемче бажы-биле кире берген.
Сеткили баък демги кижи ынчанмайн,
Чедип келир оглун сактып келген болза,
Чаңгыс төлү айыылга-даа таварышпайн,
Чанып келген, чазык чаңнап олурбас бе?!
“Улуг оттуң ужурларын сагыңар” деп,
Улугларның чагыг сөзүн утпаалыңар.
Улуг оттуң чалбыыш-көзү салым-чолду тодарадыр.
/ Борис КАЗЫРЫКПАЙ,
Тываның чогаалчылар эвилелиниң
кежигүнү.