КЫРГАН-АВАМ

Аккыр баштыг кырган-авам аалынга
Ажыл-ижин чайы-ла чок кылып турар.
Ааржы чадып, божа-хойтпаан аайлавышаан,
Алгыларын ууштап каап олурар чүве.

Өгге келген аалчыны дөрже чалааш,
Үлгүүрүнден ажы-чемин уштуп салгаш,
Шаажаңга сүттүг шайын кудуп сөңнээш,
Чазык-чаагай хөөрежи бээр чаңныг кижи.

Угаадыглыг чугаа-домаа топтуу аажок,
Уйнуктарын сургавышаан, чагыыр авам.
Сөглээн сөзү эртинеден үнемчелиин
Сөөлүнде орайтадыр билип чор мен.

Кадыг иштиң чымыжынга тура дүшпээн,
Харын улам эрестииңни магадаан мен.
Ажыг-шүжүүң аагынга алыспаан сен,
Амыдырал бергезинге торулбаан сен.

Алгы-кештен идик-хепти даарааштың,
Ажы-төлүң доозазын тоннандырып,
Энчек, чонак, ширтекти-даа сырып чордуң,
Эмин эрттир ажылчының магадаан мен.

Эргим черим делгемнерин эргий көрүп,
Эрткен өйже хая көрнүп сактып ора,
Чаштарымны эргеледип чассытпышаан,
Чагыгларың дамчыдарын бодап ор мен.

Кырган-авам кажан шагда аравыстан
"Кызыл-дустап", ырак оран аъттанган бол,
Кызымааңны дөзеп алгаш, эрес диртип,
Кылыр ишке торулбайн чурттап чор мен.

Бугалдай ООРЖАК.

“Шын” №80 2023 чылдың октябрь 21