Хайыралыг чаяап төрээн чуртталгамны,
Хараган дег, төрел чонум, өөрүмнү
Халактадыр, ыгладыр-ла каапкаштың,
Хары оран чоруй бардым, хомуданчыын.
Амыдыраар назынымның кысказын көр,
Арттырып каан салгалым чок, багай болдум.
Авайымның аа сүдү эрнимде олчаан,
Ачайымның алдар-адын улавадым.
Ада-чуртун камгалаар деп хүлээлгемни
Амыр-дыш чок, арыг нүүрлүг күүсеттим.
Авыяастыг, акша сүрген үгүлүүттүң
Аткан огу амы-тыным үзүп калды.
Дайын төнер, тиилелге бистиң болур,
Дайынчылар өөрүшкүлүг чаныптарлар.
Өөрүшкүм суггур чаъс бооп, хуулуп алгаш,
Өскен-төрээн өдээм эргип чедип кээр мен.
Марита Иргит.
Чурукту интернет четкизинден алган.
"Шын" №56 2024 чылдың июль 27
