(Болган таварылга)
Бо чугаа чоокта чаа бистиң кожууннуң бир көдээ библиотеказынга болган чүве. Улгады берген назылыг библиотекарь угбай солуннар көктеп олурда, бир аныяк оол далаш-биле кире халып келгеш:
– Экии, угбай! Сүрүң-оолдуң өске кадайы бар бе? – деп айтырган.
Библиотекарь аңгадай бергеш:
– Та-та! Өске кадайы бар-чогун билбес мен – деп, хорадаксап харыылаан.
Аныяк эр элдепсинген аян-биле библиотекарьже көре каапкаш, үнгеш чоруй барган. Элээн болганда, ол-ла оол катап кирип келгеш:
– Салим Сазыгович Сүрүң-оол чогаалчының «Өске кадай» деп номун хереглеп чоруур кижи-дир мен ийин, угбай. Бар болза, бижидип алгаш, номчузумза.
– Па! Девиин-не чоп таптыг айтырбаан сен. Далаш-биле кире халып келгеш-ле: «Сүрүң-оолдуң өске кадайы бар бе?» дээриңге, кайгай бербедим бе. Сүрүң-оол деп аттыг улус-ла хөй болгай. Бистиң суурувуста безин ийи Сүрүң-оол бар ышкажык. Сөс, домакты шын эвес аян-биле чугаалаарга, утказы өскерли бээр чоор.
– Буруулуг болган-дыр мен, угбай. Эштеримниң машиназынга олурупкаш келген кижи мен, олар далаштырарга, бодал чокка чугаалай каапкан-дыр мен – деп, оол миннип чугаалаан.
– Далаш чорук багай, «Чугаалаар мурнунда – бодан, шугум чазаар мурнунда – шыгаа» деп чонувустуң үлегер домааның утказы ханы болдур ийин. Чогаалчывыстың «Өске кадай» деп аттыг ному бар – дээш, номнар чыскаай салып каан стеллажтар аразынче кылаштапкан.
Эрес-оол МОНГУШ.
Өвүр кожуун, Хандагайты суур.
«Шын» №4 2025 чылдың февраль 6