ААЛЫМЧЕ ЧАНЫПТАР МЕН
Өске черде элээн-не үр болу бердим,
Өскүссүреп, сагыш саарзык апаар-дыр мен.
Өскен черим, Тыва чуртум каазын сактып,
Өскен өөмнүң хараачазын дүжей бээр мен.
Чашкы шаамда шывык чажым сууду дырап,
Чараштаныр көрүнчүк дег кара суглуг.
Сайзанак тип ойнап чораан хаям баарын
Сайыраң мээс эдээн бо-ла сакты бээр мен.
Чараш бойдус кидин түлүк оттуп турда,
Чайның чечээ саглаңайнып частып турда,
Күзелимниң аъдын шалып эзертепкеш,
Хүнге уткуй аалымче чаныптар мен.
Шагжаң хөрээм сыңышпастап, сагынганым
Шак-ла ынчан чаңгыландыр ырлаптар мен.
Эргеленген ынак черим, дагларымга
Эриг чүрээм ынакшылы четчип тараар.
Дарый ООРЖАК,
Тываның чогаалчылар эвилелиниң кежигүнү.
САЙ-СУУ ХЕМИМ ОГЛУ МЕН
Чайгы даңның хаяазында
Шала-була одунгалак чыдырымда,
Чалгыгларың шимээн-дааштыг,
Сай-Суум, мени кыйгырар сен.
Ындынналдыр куттулуп кээр
Ыр-шоорга алгаттырган,
Чамбы-дипте дың-на чаңгыс
Чаа-Хөл хемим – ак-көк Сай-Суум!
Эриин дургаар эштип-шымнып,
Ээремнерге, септеринге
Сайлык куш дег, куу куш дег,
Салдап өскен оглу-ла мен.
Элезинге, сайга, дашка
Эргеледип өстүрүп каан.
Кежик-чолдуг хемим сеңээ
Кезээ шагда ынак-тыр мен.
Хая-дашты, шынаа-шыкты
Чара чүткүп, ажыр шураан,
Каңнаттынган соруу күштүг
Сай-Суу хемим оглу-ла мен.
Буян ЕНДАН.
«Шын» №11 2025 чылдың март 27