Ирбижей ЧЕЧЕН,
Горький аттыг литература институдунуң
доозукчузу, Тываның чогаалчылар эвилелиниң
кежигүнү
СЕҢЭЭ ЧҮГЕ БҮЗҮРЕДИМ
Холда туткан шаажаң аяам оскунупкаш,
Бусту берзе, база катап садып аар мен.
Хоорум сеңээ бүзүрелим ышкынзымза,
Бууккан хөңнүм оожуктуруп шыдавас мен.
Чүгле чаңгыс ыржым дүне ээн черге
Чүрек долган муңгак хөөн-не эриин ажар.
Сырын соксап, дээр чаъстаар – чаакты куду
Сыстып келген карак чажы кылаш кынныр.
Мени аарай, чуртталганы көрбээн эвес,
Меге, хоп-чип, бужар нүгүл – чүзү чогул.
Бүзүрээним өске кижээ ынак боорга,
Бүдүү хилеп, салгын эштээн херээм бар бе?
Сеткил-чүрек хей-ле хилеп балыгланды –
Сеңээ чүге ынча дыка бүзүредим?
* * *
Элегес хем эриин орта селгүүстээр дээш,
Эге чааскаан сеткил шөлээн чедип келдим.
Тайга черден баткан болгаш, ындыызы бе,
Давып самнаан агымының күштүүн але?
Саарыглаан шимээн-дааштыг шапкын агым
Чассып ойнап, эриктерин часкап чыдыр.
Хире-хире салгын келгеш, ылчың чаңнап,
Хииңейнип, сугнуң кырын үргүлей-дир.
“Чааскаан чүге муңгараксап чор сен?” дээнзиг,
Чалгаан саарыг үзүктел чок дагжап чыдыр.
Таныжым кыс ынакшылы саарыглаан
Тайга хеми, сени дөзеп алган болза.
Оо, хемим – Элегезим! Чүрээм доңнаш
Оюн кызы меңээ бүрүн бердинер бе?
МУҢГАРАЛЫМ ЧАВЫРЫЛЗЫН
Чеди хылдыг гитараны холга туткаш,
Чечен-мерген хөглүг ырдан бадыр, эжим.
Хөө кара дүнекиниң дүмбейи дег,
Хөрек долган муңгаралым чавырылзын.
“Аъдының бажы хоя берген” иешкилер
Алыс шыны сеткилимни муңчулдурду.
Суурдан көстүр хөөр черде ийи чевег
Суузун харны шугланыпкан, ээн чыдыр.
Чуртталгага чүү-даа турар, ынчалза-даа
Чүрээм балыы экиртинмес, халалыг-дыр.
Хөөн кирген гитарага ойна, эжим,
Хөрек дапкыш муңгаралым чавырылзын.
... Тейниң баары хөөр черде чевегге кээп,
Дедир салгын үннешкен дег ырлап турзун.