Почтага Соок-Ирейге адрестээн чагаа келген. Почта ажылдакчылары чагааны ажыткаш номчаан:
— Соок-Ирей! Мени Дима дээр. Мен соңгу чүкте чурттап турар мен. Бисте кыш. Удавас Чаа чыл. Кудумчу шуут үнмейн тур мен, чүге дизе чылыг тонум, бөргүм болгаш кидис-идиктерим чок. Меңээ кышкы тон, бөрт, хол-хавы болгаш кидис идиктерден чорудуп бериңерем, дилеп тур мен, кырган-ачай.
Оолду кээргээш, почтаның ажылдакчыларының карактарының чаштары бүлдеңейнип турган. Кым кайы хире шыдаар, акша чыггаш, оолдуң чагыын саткаш, чорудупканнар. Чүгле хол-хавынга акша четпейн барган.
Кезек үе эрткенде, Соок-Ирейге ам база чагаа келген:
— Белээңер дээш четтирдим, кырган-ачай! Чүгле хол-хаптары келбейн барды, почта ажылдакчылары уштуп алган хевирлиг…
Соок-Ирей бо чылын чурум чок болган кырган-аваларга болгаш кырган-ачаларга Чаа чылдың дыштаныр шупту хүннеринде уйнуктарны белекке сөңнээр.
Херээжен кижиниң чуртталгазының үш чадазы:
Харжыгаш.
Хар кадын.
Хар кадай.
Кыжын Соок-Ирей биле Харжыгаш чайын фотограф биле сарбашкын апаар.
Кежээ чем үезинде уруу Соок-Ирейге чагаа бижип алганын дыңнаткан. Бодунга компьютер, а авазынга норка тон деп чугаалаптарга, Соок-Ирей шайынга оптуга берген.
Эмчилерниң Чаа чылда күзелдери кажан-даа бүтпес, чүге дизе оларның чагааларын Соок-Ирей номчуп шыдавайн турар.
“Шын” №100 2024 чылдың декабрь 28