Чайын Тывага агаар-бойдус дөрт аңгы хевирге эртер:
– Соогун, чайзывас-тыр. Дүрген изизе.
– Изиин, бергезин. Чүү-даа кылдынмас. Суларгайымны. Суксаарымны...
– Дежилген дээр боор, чаъстап туруп берди... Хөлдээр дээрге.
– Хаттың бужурганчыын! Огородум ат болду. Чаңнап турбайн, таптыг чаапса.
Аарыксап турган мен. Аптекаже киргеш, эм-таң өртектерин көрүпкен соонда, аарыгларым ол дораан эттине берген.
– Мен бо каш шактың дургузунда кайнаар-даа чедип кааптым. Садикте дуңмамның байырлалынче, чаңгысклассчымның кудазынче, ол ышкаш эжимниң төрүттүнген хүнүнче.
– Магалыыңны. Канчап четтигиптиң, чаңгыс удаа?
– Бо шагда интернет таварыштыр каяа-даа чедип кааптар сен.
– Эртенгиниң мендизи-биле. Арыг агаарга кандыг удуп хондуң че, чээним?
– Чааскаан удуваадым. Ыргак-сээктер мени долгандыр ырлашкан, мен хондур оларга адыш часкаан…
– Мен бодаарымга, делегейде эң хөй кислород ажыглап турар улус даргалар деп бодаар чордум.
– Ол чүге?
– Олар чокта тынарымга хостуг. А чанымга туруп алырга, агаар чедишпестей бээр чорду…
Чурукту интернет четкизинден алган: yandex.ru/images/sea...
“Шын” №25 2025 чылдың июль 3