— Чогаал башкызы меңээ ийи демдек салып кагды.
— Чүге?
— Че, «Чайны канчаар эрттиргеним» деп чогаадыгга «Четтирдим, эки!» деп бижээн болдум.

— Ону чүгле бодапкаш-ла, чүрээм дүргедеп, хол-будум сириңейнип, чугааланып безин шыдавайн баар-дыр мен.
— Ооң ады кымыл?
— Шылгалда.

— Делегейде эң-не аас-кежиктиг эр кижи Адам турган боор ийин — ооң кат-иези чок.
— Чоок, чогум бир-ле чылан турган ышкаш…

— Вовочка, аваңны бичии-даа кээргевес-тир сен аа? Сээң бир-ле үүлгедииң — мээң бажымда бир ак дүк-түр!
— Сен база үүлгедип-ле турган-дыр сен аа, авай! Көр даан, кырган-авамның бажында чеже ак дүк бар-дыр!
“Шын” №27 2025 чылдың июль 17