Ол чылын хар чугажак, соок кыш болган. Соогун канчаар. Инек мыйызының дугулу чарлы доңгу дег чоор. Чывар сыылаан, ажыы дегет. Улуг хаваннар шыырынга таваржы бердим. Аңнарның келген уун тодарадып алгаш, сүрүп чорупкан мен. Истер кара күдүрээге чедире берген. Уя! Улуг хаваннар турлаа карарып чыдыр. А бичиилери хойгажып чытпышаан. Кедеп чеде бээримге, эрттир удуй берип-тирлер. Харааданчыын канчаар! Доңуп өлгүлээн. Бойдус бодунуң ажы-төлдеринге ындыг хайыра чок болганынга дыка-ла чүрээм саргаан ийик.
Час дүшкен. Үш-Мөөрүкке аъттыг чүткүдүп чеде берген мен. Кышкы уяның чанынга чортуп чеде бердим оң. Чаптанчын канчаар. Хөөрүк ышкаш шокар хээлиг хаванактар удуп чыдырлар. Аяар дезипкен мен. Хүнезинимниң дээжизин кокпа дургаар төп кагдым. Чөкпек-саржаг, хоо-тараа болгаш элээн каш калаачыктар…