Каптагайга кижи болуп төрүттүнер
Кайгамчыктыг кежик-чолум дээштиң
Кааң аяс хүнүм ышкаш авам сеңээ
Катап-катап күдүк базып мөгеер мен.
Казанааңга эглип чанып келиримге,
Караңгы орай-даа бол, чүрээң одуг,
Каттыраңнап чылыг-чымчак хүлүмзүрүп,
Казапчада мени уткуп турар чордуң.
Амыдырал өлчей-чолун өктереткен
Авайым сээң эргелиг бай хүлүмзүрүүң
Өргүн чоннуң аразынга хөй-хөй чылда
Өөрүшкүм ырызы бооп чорзун, авай.
Карактары чаштар долуп, бүлдеңневейн,
Кара баары төлдери дээш ыставайн,
Авалар-ла сеткили дыш, хөглүг чорза,
Айдың черге амыр-тайбың бодараар боор…
/ Ендан БУЯН.
ЧОЛААЧЫ
Чеди өңнүг челээш көрүп,
Чеже чаштар өспээн чер дээр.
Ырда кирген Манчүрээмге
Ынакшылым дыка күштүг.
Манчүрек хем чараш дажын
Машина деп ойнап чордум.
Улуг-Ойнуң эдээнде куйда
Улуг делгем “гаражым” бар.
Оюн-тоглаа оштап каарга,
Ол-ла хевээр күзел бүткен.
Машинамны чолаачылап,
Манчүрээмни эргип чор мен.
Алдыы-Үстүү Бедик-Хавактар
Амыраан дег уткуп турлар.
Өөр-өнер аңныг, малдыг
Өскен хемим чараш-ла-дыр!
/ Юрий ХОВАЛЫГ.
Бора-Тайга суур.
«Шын» №90 2024 чылдың ноябрь 23