Адыжымга сартык салгаш, орарымга,
Алдын-сарыг кушкаш бо кээп, хонуп алды.
Катты чыттап, амзангырлааш, улаштыр-ла
Хаайы-биле соктавышаан, чий-ле берди.
Кышкы соокка холум безин доңа берди.
Кыймыш кынмайн, төндүр чиирин манап ор мен.
Эриг катты эът дег кылдыр соктап чиди,
Эргеленген амытанны канчап хойзур.
Харлыг черни кара кылдыр тепкилепкеш,
Катты ынаар дүрген тарай октавыттым.
Келген куштар черге шууштур хонувуткаш,
Кедергей-даа омак-хөглүг чемнеп туру.
Улуг терек кырындыва демги кушкаш
Ужа бергеш, будуктарда хөлзеп олур.
Ажыг соокту чурттап эртер аргаларны
Аралай каап, өөрүн кый дээш, чугаалаан боор.
Дээрде ушкан куштар безин берге өйде
Деткимчени сенден дилеп, идегээрге,
Амыдырал мерген болгаш өршээлдиг деп
Алыс бодуң чайгаар бодап, өөрүй бээр сен.
Беженбил САНЧЫ.
«Шын» №6 2024 чылдың январь 27