Шаңгыр-оол КУУЛАР,
журналист, Тываның чогаалчылар эвилелиниң кежигүнү.
Кара-Сал Ак-оолга
Сыгыдыңны радиодан дыңнап ор мен,
Сырынналган ындынныг-ла аялга-дыр.
Сыннар ужу Чыргакыны сактырымга,
Сыдым дурту, мыя бо-ла чыткан ышкаш.
Эргим акым, хөөмейиң сала кааптың.
Элдиг-Хемниң ужарының шимээн-даажы,
Эзим-арга ыраажызы уран куштар
Эжиим орта аян тудуп келгензиг-дир.
Узун, хоюг каргырааңга таалап ор мен.
Улуг-Хову калбак делгем көстүп чыдыр,
Хөрзүн чарган тракторлар шуужупкан.
Хомус үнү хостуг шөлээн ужугуп тур.
Ийи хылдыг игилиңниң хөөнүн кииргеш,
Ишчи чонну сорук киирип, ырлап чор сен.
Чыргакыга ынчап чоруй аалдап четкеш,
Сыгытчы сээң холуң тудуп, мөгейир мен.
(“Шын”, 1975).
"Шын" №58, 2023 чылдың август 5